Nieuwe veranderingen
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
03 Maart 2015 | Nederland, Amsterdam
Vorige week woensdag heb ik met collega's van Tot Heil des Volks een rondleiding gekregen door de eerste en tweede kamer der Staten Generaal. De rondleiding werd geleidt door Menno de Bruijne.
Erg leuk om van binnenuit het politieke sfeertje op te snuiven en verhalen achter de schermen te horen. Met veel humor en relativeringsvermogen heeft Menno ons meegenomen in de wereld van de grote denkers en veelpraters. Een paar leuke feiten die ik verrassend vond is dat er zo'n 3000 mensen werken in deze gebouwen. Dat is van partijleider tot toilet dame. En dat politici onderling heel schappelijk zijn veelal goed met elkaar overweg kunnen, hoe hard ze elkaar dan ook onderuit halen tijdens debatten. Een klein stukje bijwonen van een debat was zeer slaapverwekkend, misschien had dat met het onderwerp te maken, pensioenen, dat klinkt nog zo ver van mijn bed ;)
Ik slijt mijn dagen verder met dienen bij het Leger, op verschillende afdelingen, door te zaaien van een beetje hoop bij mensen die dat zelf vaak niet meer hebben en ploegen door protocollen en systemen van de hulpverlening. Soms ontmoedigend, maar één ding blijft van kracht en dat is de liefde. Iedereen heeft dat nodig en ik mag de komende tijd mijzelf gaan inzetten in de vrouwenopvang van het Leger des Heils. Ik heb nog nooit zo'n snelle sollicitatieprocedure meegemaakt. Gisteren (maandag) had ik een sollicitatiegesprek en een paar uur daarna was ik aangenomen. Dat is het voordeel van het al werkzaam zijn binnen een organisatie. Ik mag een zwangerschapsverlof waar gaan nemen van 1 April t/m September voor 28 uur per week. Het gaat dus om vrouwenopvang van vrouwen met een verslaving, of met psychiatrische of LVB problematiek. Ik ga waarschijnlijk aan de slag met de LVB tak. Ik ben blij met deze nieuwe uitdaging en kans om te groeien in ervaring.
Zoals je ziet, wordt er goed voor mij gezorgd en valt alles op z'n plaats. Er blijkt Iemand die weet wat ik nodig heb. Alles valt als puzzelstukjes op de juiste plaats en tijd. Ik ben een dankbaar mens.
Ik wandel ondertussen ook vrolijk door met wereldvreemde pubers van de prairie (zo één als ik was ;)) , jongeren en ouderen, urkers, provincialen en stedelingen, inter en nationaal. Erg leuk en veelzijdig. Ik doe ook vaker de Joodse wandeling, wat mijn kennis van de geschiedenis weer een beetje bij spijkert. Het is bijzonder om te zien hoe we door met elkaar op te trekken, van elkaar leren en elkaar kunnen inspireren om ieder op zijn eigen plek tot zegen te zijn.
Mocht je nog geïnteresseerd zijn om mee te wandelen , laat het me weten!
De drukte van de stad haalt soms dat verlangen naar de rust van de polder weer even naar boven. Gelukkig zijn er vele mogelijkheden om ook daarin te worden voorzien. Afgelopen weekend ben ik naar 'L Abri geweest in Eck en Wiel. Het is een soort 21e eeuwse Amish leefgemeenschap waar je studie kan doen op allerlei gebied en met al je levens- en geloofsvragen terecht kunt. Ik weet niet wat dat allemaal oproept, maar het doel is in elk geval dat je daar kunt onthaasten. Het is prachtig gelegen en je gaat even terug in de tijd. Er zijn verschillende thema weekenden en afgelopen weekend heb ik deelgenomen aan een werkweekend. Dat betekent dat je meewerkt en daarvoor gratis een weekendje daar mag verblijven. Het was een heerlijk weekend vol frisse lucht in mijn vervuilde smog longen, noeste arbeid, warme melk in de koffie en zelfgebakken koekjes. Luisterend naar Johnny Cash op de LP speler (ja echt!) waande ik mij even terug naar mijn jeugdige jaren van avonden op de bank luisterend naar het geknetter en gepiep van de antieke zwarte doos die pure geluiden produceerde van gouwe ouwe plaatjes door een fijne naald bestuurd.
Daar wordt nog echt gewerkt, zoals het vroeger ging, met je handen in de klei, en zaagsel in je haar. Hakken en zagen, spitten en sprokkelen. Het maakte me weer bewust van een aantal spieren die bijna waren afgestorven in slaapstand. De houthakkersblouse ben ik nog niet tegengekomen, maar de toekomst is als je stem bij de verkiezingen. Je weet wat er ingaat, maar nooit wat er uitkomt!
Voor meer info: www.labri.nl
Nou tot zover mijn leven, wordt vervolgd..
Erg leuk om van binnenuit het politieke sfeertje op te snuiven en verhalen achter de schermen te horen. Met veel humor en relativeringsvermogen heeft Menno ons meegenomen in de wereld van de grote denkers en veelpraters. Een paar leuke feiten die ik verrassend vond is dat er zo'n 3000 mensen werken in deze gebouwen. Dat is van partijleider tot toilet dame. En dat politici onderling heel schappelijk zijn veelal goed met elkaar overweg kunnen, hoe hard ze elkaar dan ook onderuit halen tijdens debatten. Een klein stukje bijwonen van een debat was zeer slaapverwekkend, misschien had dat met het onderwerp te maken, pensioenen, dat klinkt nog zo ver van mijn bed ;)
Ik slijt mijn dagen verder met dienen bij het Leger, op verschillende afdelingen, door te zaaien van een beetje hoop bij mensen die dat zelf vaak niet meer hebben en ploegen door protocollen en systemen van de hulpverlening. Soms ontmoedigend, maar één ding blijft van kracht en dat is de liefde. Iedereen heeft dat nodig en ik mag de komende tijd mijzelf gaan inzetten in de vrouwenopvang van het Leger des Heils. Ik heb nog nooit zo'n snelle sollicitatieprocedure meegemaakt. Gisteren (maandag) had ik een sollicitatiegesprek en een paar uur daarna was ik aangenomen. Dat is het voordeel van het al werkzaam zijn binnen een organisatie. Ik mag een zwangerschapsverlof waar gaan nemen van 1 April t/m September voor 28 uur per week. Het gaat dus om vrouwenopvang van vrouwen met een verslaving, of met psychiatrische of LVB problematiek. Ik ga waarschijnlijk aan de slag met de LVB tak. Ik ben blij met deze nieuwe uitdaging en kans om te groeien in ervaring.
Zoals je ziet, wordt er goed voor mij gezorgd en valt alles op z'n plaats. Er blijkt Iemand die weet wat ik nodig heb. Alles valt als puzzelstukjes op de juiste plaats en tijd. Ik ben een dankbaar mens.
Ik wandel ondertussen ook vrolijk door met wereldvreemde pubers van de prairie (zo één als ik was ;)) , jongeren en ouderen, urkers, provincialen en stedelingen, inter en nationaal. Erg leuk en veelzijdig. Ik doe ook vaker de Joodse wandeling, wat mijn kennis van de geschiedenis weer een beetje bij spijkert. Het is bijzonder om te zien hoe we door met elkaar op te trekken, van elkaar leren en elkaar kunnen inspireren om ieder op zijn eigen plek tot zegen te zijn.
Mocht je nog geïnteresseerd zijn om mee te wandelen , laat het me weten!
De drukte van de stad haalt soms dat verlangen naar de rust van de polder weer even naar boven. Gelukkig zijn er vele mogelijkheden om ook daarin te worden voorzien. Afgelopen weekend ben ik naar 'L Abri geweest in Eck en Wiel. Het is een soort 21e eeuwse Amish leefgemeenschap waar je studie kan doen op allerlei gebied en met al je levens- en geloofsvragen terecht kunt. Ik weet niet wat dat allemaal oproept, maar het doel is in elk geval dat je daar kunt onthaasten. Het is prachtig gelegen en je gaat even terug in de tijd. Er zijn verschillende thema weekenden en afgelopen weekend heb ik deelgenomen aan een werkweekend. Dat betekent dat je meewerkt en daarvoor gratis een weekendje daar mag verblijven. Het was een heerlijk weekend vol frisse lucht in mijn vervuilde smog longen, noeste arbeid, warme melk in de koffie en zelfgebakken koekjes. Luisterend naar Johnny Cash op de LP speler (ja echt!) waande ik mij even terug naar mijn jeugdige jaren van avonden op de bank luisterend naar het geknetter en gepiep van de antieke zwarte doos die pure geluiden produceerde van gouwe ouwe plaatjes door een fijne naald bestuurd.
Daar wordt nog echt gewerkt, zoals het vroeger ging, met je handen in de klei, en zaagsel in je haar. Hakken en zagen, spitten en sprokkelen. Het maakte me weer bewust van een aantal spieren die bijna waren afgestorven in slaapstand. De houthakkersblouse ben ik nog niet tegengekomen, maar de toekomst is als je stem bij de verkiezingen. Je weet wat er ingaat, maar nooit wat er uitkomt!
Voor meer info: www.labri.nl
Nou tot zover mijn leven, wordt vervolgd..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
