Veranderingen
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
26 Maart 2014 | Nederland, Amsterdam
Zo weer even wat vers nieuws uit het zonnige Amsterdam.
Baan:
Ik ga eerder beginnen met mijn nieuwe baan in de Shelter Jordan hostel. In plaats van juni, start ik al in mei. Dit omdat een collega die mijn andere collega met zwangerschapsverlof verving totdat ik hem weer zou overnemen, zelf eerder een andere baan heeft gevonden. Kunnen jullie t nog volgen? :) In elk geval, per 1 mei start ik daar. Dat vraagt tegelijkertijd wat improvisatie, vertrouwen en flexibiliteit!
Ik zou dan namelijk, tenzij ik eerder een andere kamer heb, nog tot eind juni in de leefgemeenschap blijven wonen, en mijn activiteiten in de leefgemeenschap voortzetten, ook als ik elders woon. Daarnaast doe ik de wandelingen, al zijn dat er vaak max maar twee per week of soms een week helemaal niks. Het leger des heils ga ik op een lager pitje zetten. Morgen ga ik even praten of het mogelijk is dat ik waarschijnlijk maar 1 dag in de week daar beschikbaar ben. Ik hoef me in elk geval geen zorgen te maken dat ik te weinig werk heb :)
Ik moet er wel vaker op uit! Ik wil de donderdag en vrijdag als vrije dagen houden en buiten amsterdam zijn,omdat ik anders gek ga worden vrees ik.
Verder leer ik veel. Ik loop tegen dingen aan in huis, in de stad, leer ervan en vindt steeds weer nieuwe uitdagingen.
CHAP
Ik ben een keer mee de straat opgegaan met een vrijwilligersteam van CHAP. Dit is het project van Tot Heil des Volks die mensen helpen met een seksverslaving. Een keer in de maand gaan ze de wallen op om (in de meeste gevallen) NL mannen aan te spreken en een kaartje te geven. Mocht die persoon seksverslaafd zijn dan kan hij hulp krijgen via CHAP. Ik vond het best spannend om dit te doen. We stonden midden op de wallen tussen de ramen, waar kuddes toeristen voorbij galopperen met een gids voorop die verteld hoe cool de red light district wel niet is. Ik was er op een gegeven moment een beetje gefrustreerd over en heb toen een gids gevraagd of ik de groep ook even wat mocht vertellen. Ik heb ze toen verteld wat het echte verhaal achter de ramen is. Achteraf kwam de gids naar mij toe en vroeg me dat niet meer te doen omdat ze net aan het einde van de tour was en hoopte op een fooi en omdat niet bij de hele rondleiding was geweest terwijl ze ook andere dingen heeft verteld over de wallen, niet alleen maar dat het cool was. Ik had achteraf ook spijt dat ik het had gedaan. Zelf gids zijnde weet ik hoe irritant het kan zijn als iemand inbreekt in je verhaal en suggereert dat je iets niet goed overbrengt. Naja in elk geval heb ik er weer van geleert. De focus van CHAP is ook niet toeristen maar vooral Nederlandse mannen alleen die daar rondlopen. We hadden uiteindelijk wel een heel leuk en goed gesprek met drie jonge gasten van 19 jaar. Zij hadden geen flauw idee van de vrouwen achter de ramen. Maar toen mijn collega, die ervaren is hiermee, hen vroeg hoe ze het zouden vinden als hun zus er bijvoorbeeld zou staan, werden ze stil. Ze waren heel open en eerlijk en ik denk dat het ze ook echt aan het denken heeft gezet. Ik ga waarschijnlijk vaker meelopen. Ik wil op die manier mijn bijdrage geven om tegen het onrecht op de wallen te vechten. Afgelopen zaterdag liep ik met een groep vrouwen van middelbare leeftijd over de wallen voor de wandeling. Een vrouw begon te huilen omdat ze het zo erg vond wat ze zag. Ik merkte dat ik zelf die keer niet eens zo geraakt was en haar reactie zette me aan hetdenken. Ik wil namelijk niet afstompen op wat ik daar zie. En daarom kiezen we soms voor een alternatieve route om niet altijd maar regelrecht geconfronteerd te worden met wat daar gebeurt. We doen het soms wel om wakker te schudden en mensen actief te maken om te gaan bidden voor de vrouwen en de mannen.
Leger des Heils
Ook bij het Leger des Heils leer ik veel. Ik heb mooie gesprekken met clienten. Pas nog een jongen, een jaar ouder dan mij, beroofd van zijn geld door zijn verslaafde moeder en broertje. En daardoor dak en thuisloos geraakt. Zijn moeder was ergens naar Timboektoe gevlogen en had hem berooid achtergelaten. Nu heeft hij zelf ook geen verleden van gebruik, maar bij het horen van zijn verhaal was ik wel geraakt door het verdriet van hem over het gebeurde. Terwijl hij het verteld merkte ik dat hij nog steeds in een roes leek te leven, alsof hij het nog steeds niet kon geloven dat het hem was overkomen. Vrienden hadden hem ook in de steek gelaten en hij had bijna niemand meer over. Hij heeft gelukkig een baan en werkt nu om zijn schulden af te lossen. Ik sprak meerdere mensen daar en bijna allemaal gaven ze aan alleen nog in zichzelf te geloven, na alles wat er met hen was gebeurd waren ze het vertrouwen in mensen kwijtgeraakt. Maar toch nog zo veerkrachtig en met doorzettingsvermogen. Daar leer ik van. Ik voel me thuis bij deze mensen. Gewoon omdat ze niet de meest succesvolle verhalen hebben zijn, maar wel levenslessen leren en dat ook durven te delen.
Zo dat is wel weer even genoeg voor nu. Bedankt voor jullie medeleven op wat voor manier van ook!
Liefs en zegen,
Ik bid ook voor jullie
Marieke
Baan:
Ik ga eerder beginnen met mijn nieuwe baan in de Shelter Jordan hostel. In plaats van juni, start ik al in mei. Dit omdat een collega die mijn andere collega met zwangerschapsverlof verving totdat ik hem weer zou overnemen, zelf eerder een andere baan heeft gevonden. Kunnen jullie t nog volgen? :) In elk geval, per 1 mei start ik daar. Dat vraagt tegelijkertijd wat improvisatie, vertrouwen en flexibiliteit!
Ik zou dan namelijk, tenzij ik eerder een andere kamer heb, nog tot eind juni in de leefgemeenschap blijven wonen, en mijn activiteiten in de leefgemeenschap voortzetten, ook als ik elders woon. Daarnaast doe ik de wandelingen, al zijn dat er vaak max maar twee per week of soms een week helemaal niks. Het leger des heils ga ik op een lager pitje zetten. Morgen ga ik even praten of het mogelijk is dat ik waarschijnlijk maar 1 dag in de week daar beschikbaar ben. Ik hoef me in elk geval geen zorgen te maken dat ik te weinig werk heb :)
Ik moet er wel vaker op uit! Ik wil de donderdag en vrijdag als vrije dagen houden en buiten amsterdam zijn,omdat ik anders gek ga worden vrees ik.
Verder leer ik veel. Ik loop tegen dingen aan in huis, in de stad, leer ervan en vindt steeds weer nieuwe uitdagingen.
CHAP
Ik ben een keer mee de straat opgegaan met een vrijwilligersteam van CHAP. Dit is het project van Tot Heil des Volks die mensen helpen met een seksverslaving. Een keer in de maand gaan ze de wallen op om (in de meeste gevallen) NL mannen aan te spreken en een kaartje te geven. Mocht die persoon seksverslaafd zijn dan kan hij hulp krijgen via CHAP. Ik vond het best spannend om dit te doen. We stonden midden op de wallen tussen de ramen, waar kuddes toeristen voorbij galopperen met een gids voorop die verteld hoe cool de red light district wel niet is. Ik was er op een gegeven moment een beetje gefrustreerd over en heb toen een gids gevraagd of ik de groep ook even wat mocht vertellen. Ik heb ze toen verteld wat het echte verhaal achter de ramen is. Achteraf kwam de gids naar mij toe en vroeg me dat niet meer te doen omdat ze net aan het einde van de tour was en hoopte op een fooi en omdat niet bij de hele rondleiding was geweest terwijl ze ook andere dingen heeft verteld over de wallen, niet alleen maar dat het cool was. Ik had achteraf ook spijt dat ik het had gedaan. Zelf gids zijnde weet ik hoe irritant het kan zijn als iemand inbreekt in je verhaal en suggereert dat je iets niet goed overbrengt. Naja in elk geval heb ik er weer van geleert. De focus van CHAP is ook niet toeristen maar vooral Nederlandse mannen alleen die daar rondlopen. We hadden uiteindelijk wel een heel leuk en goed gesprek met drie jonge gasten van 19 jaar. Zij hadden geen flauw idee van de vrouwen achter de ramen. Maar toen mijn collega, die ervaren is hiermee, hen vroeg hoe ze het zouden vinden als hun zus er bijvoorbeeld zou staan, werden ze stil. Ze waren heel open en eerlijk en ik denk dat het ze ook echt aan het denken heeft gezet. Ik ga waarschijnlijk vaker meelopen. Ik wil op die manier mijn bijdrage geven om tegen het onrecht op de wallen te vechten. Afgelopen zaterdag liep ik met een groep vrouwen van middelbare leeftijd over de wallen voor de wandeling. Een vrouw begon te huilen omdat ze het zo erg vond wat ze zag. Ik merkte dat ik zelf die keer niet eens zo geraakt was en haar reactie zette me aan hetdenken. Ik wil namelijk niet afstompen op wat ik daar zie. En daarom kiezen we soms voor een alternatieve route om niet altijd maar regelrecht geconfronteerd te worden met wat daar gebeurt. We doen het soms wel om wakker te schudden en mensen actief te maken om te gaan bidden voor de vrouwen en de mannen.
Leger des Heils
Ook bij het Leger des Heils leer ik veel. Ik heb mooie gesprekken met clienten. Pas nog een jongen, een jaar ouder dan mij, beroofd van zijn geld door zijn verslaafde moeder en broertje. En daardoor dak en thuisloos geraakt. Zijn moeder was ergens naar Timboektoe gevlogen en had hem berooid achtergelaten. Nu heeft hij zelf ook geen verleden van gebruik, maar bij het horen van zijn verhaal was ik wel geraakt door het verdriet van hem over het gebeurde. Terwijl hij het verteld merkte ik dat hij nog steeds in een roes leek te leven, alsof hij het nog steeds niet kon geloven dat het hem was overkomen. Vrienden hadden hem ook in de steek gelaten en hij had bijna niemand meer over. Hij heeft gelukkig een baan en werkt nu om zijn schulden af te lossen. Ik sprak meerdere mensen daar en bijna allemaal gaven ze aan alleen nog in zichzelf te geloven, na alles wat er met hen was gebeurd waren ze het vertrouwen in mensen kwijtgeraakt. Maar toch nog zo veerkrachtig en met doorzettingsvermogen. Daar leer ik van. Ik voel me thuis bij deze mensen. Gewoon omdat ze niet de meest succesvolle verhalen hebben zijn, maar wel levenslessen leren en dat ook durven te delen.
Zo dat is wel weer even genoeg voor nu. Bedankt voor jullie medeleven op wat voor manier van ook!
Liefs en zegen,
Ik bid ook voor jullie
Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
