Avontuur
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
03 Februari 2015 | Nederland, Amsterdam
Zo daar ben ik weer!
Het is weer even geleden dat ik weer geschreven heb op de blog.
Het was ook niet zo aantrekkelijk om dat te doen omdat mijn laptop met pensioen is gegaan. Inmiddels 7 jaar oud, is dat ook wel gegund.
Ik heb nu maar een nieuwe gekocht en kan nu dus weer naar hartenlust typen en tikken :-)
Ik heb dit verslag de titel 'avontuur' genoemd. Niet dat ik met lianen door mijn tuin heen slinger of met een jeep over de grachtengordel scheur, al lijkt me dat ook wel wat, maar meer het soort avontuur door spontane besluiten en wat het leven met God brengt.
Laat ik beginnen met mijn werk.
Ik heb gisteren mijn laatste werkdag gewerkt bij de Shelter. Ik heb gisteren een overdrachtsdienst gedraaid met mijn collega die ik voor 9 maanden heb mogen vervangen. Nu ben ik invalkracht en weet ik dat ik in elk geval in de zomervakantie daar weer aan de slag mag.
Gek genoeg ben ik niet echt ongelukkig met deze situatie, want ik merkte dat ik ook wel blij was dat mijn collega het weer overneemt. Ik heb een heel leerzame tijd gehad en ben dankbaar voor deze ervaring. Ik vond het contact met de gasten, schoonmakers en vrijwilligers het leukst. Het aansturen, overzien en managen is niet helemaal mijn ding denk ik. Ik ben er meer achter dat ik toch liever gewoon zelf het werk doe en praktisch bezig ben. Ik vind leidinggeven wel leuk, maar dit werk was toch iets te abstract voor mij. Ook werk ik liever in teamverband dan dat ik alleen ergens verantwoordelijkheid voor draag. We hadden wel een team, maar je werkt je shift alleen, in samenwerking met de vrijwilligers dan, maar toch. Nu ben ik weer bij het Leger des Heils actief, waar ik nog steeds een contract heb lopen, maar deze op non actief had gezet omdat het teveel zou zijn.
Daarnaast wandel ik nog steeds voor de Wandelende Tak en doe dat met plezier. En Hebron niet te vergeten, waar ik vier uur per week als vrijwilliger werk om het gebouw te beheren. Ik krijg daar steeds meer plezier in. Dit komt vooral omdat ik de mensen beter leer kennen.
Ik woon nu inmiddels alweer een half jaar in de Polanenstraat en voel me daar inmiddels helemaal thuis. Het is vergelijkbaar met een leefgemeenschap, maar dan heeft iedereen wel een eigen appartement. Het fijne daaraan is dat ik mezelf terug kan trekken zo nu en dan, maar ook het gezelschap op kan zoeken, bijvoorbeeld door samen met iemand te eten.
Ik ga in Mei het avontuur in Zuid-Afrika opzoeken en heb een ticket geboekt om daar twee en een halve week heen te gaan met Joanne om Nelleke (vriendin) op te gaan zoeken!
Als de toekomst opeens weer zo open ligt krijg ik altijd weer de kriebels om van alles te gaan ondernemen. Het gevaar ligt op de loer dat ik dus weer teveel wil. Er is zoveel nood en ik kan dat mezelf teveel aantrekken. Ik denk aan de prostitutie waar ik wekelijks toch wel mee wordt geconfronteerd door de wandelingen die ik doe en waarbij we dus ook over het Scharlaken Koord (een project van Tot Heil des Volks) horen, de vele dak- en thuislozen, eenzame mensen, verslaafden. Ik vind dat nog steeds een zoektocht om daar goed mee om te gaan en niet te worden overweldigd door de nood. Gelukkig hoef ik het niet allemaal alleen te dragen en heb ik een goede Adviseur :)
Tot zover weer een update over mijn leven hier in Emsterdem :P
Tot de volgende keer!
Het is weer even geleden dat ik weer geschreven heb op de blog.
Het was ook niet zo aantrekkelijk om dat te doen omdat mijn laptop met pensioen is gegaan. Inmiddels 7 jaar oud, is dat ook wel gegund.
Ik heb nu maar een nieuwe gekocht en kan nu dus weer naar hartenlust typen en tikken :-)
Ik heb dit verslag de titel 'avontuur' genoemd. Niet dat ik met lianen door mijn tuin heen slinger of met een jeep over de grachtengordel scheur, al lijkt me dat ook wel wat, maar meer het soort avontuur door spontane besluiten en wat het leven met God brengt.
Laat ik beginnen met mijn werk.
Ik heb gisteren mijn laatste werkdag gewerkt bij de Shelter. Ik heb gisteren een overdrachtsdienst gedraaid met mijn collega die ik voor 9 maanden heb mogen vervangen. Nu ben ik invalkracht en weet ik dat ik in elk geval in de zomervakantie daar weer aan de slag mag.
Gek genoeg ben ik niet echt ongelukkig met deze situatie, want ik merkte dat ik ook wel blij was dat mijn collega het weer overneemt. Ik heb een heel leerzame tijd gehad en ben dankbaar voor deze ervaring. Ik vond het contact met de gasten, schoonmakers en vrijwilligers het leukst. Het aansturen, overzien en managen is niet helemaal mijn ding denk ik. Ik ben er meer achter dat ik toch liever gewoon zelf het werk doe en praktisch bezig ben. Ik vind leidinggeven wel leuk, maar dit werk was toch iets te abstract voor mij. Ook werk ik liever in teamverband dan dat ik alleen ergens verantwoordelijkheid voor draag. We hadden wel een team, maar je werkt je shift alleen, in samenwerking met de vrijwilligers dan, maar toch. Nu ben ik weer bij het Leger des Heils actief, waar ik nog steeds een contract heb lopen, maar deze op non actief had gezet omdat het teveel zou zijn.
Daarnaast wandel ik nog steeds voor de Wandelende Tak en doe dat met plezier. En Hebron niet te vergeten, waar ik vier uur per week als vrijwilliger werk om het gebouw te beheren. Ik krijg daar steeds meer plezier in. Dit komt vooral omdat ik de mensen beter leer kennen.
Ik woon nu inmiddels alweer een half jaar in de Polanenstraat en voel me daar inmiddels helemaal thuis. Het is vergelijkbaar met een leefgemeenschap, maar dan heeft iedereen wel een eigen appartement. Het fijne daaraan is dat ik mezelf terug kan trekken zo nu en dan, maar ook het gezelschap op kan zoeken, bijvoorbeeld door samen met iemand te eten.
Ik ga in Mei het avontuur in Zuid-Afrika opzoeken en heb een ticket geboekt om daar twee en een halve week heen te gaan met Joanne om Nelleke (vriendin) op te gaan zoeken!
Als de toekomst opeens weer zo open ligt krijg ik altijd weer de kriebels om van alles te gaan ondernemen. Het gevaar ligt op de loer dat ik dus weer teveel wil. Er is zoveel nood en ik kan dat mezelf teveel aantrekken. Ik denk aan de prostitutie waar ik wekelijks toch wel mee wordt geconfronteerd door de wandelingen die ik doe en waarbij we dus ook over het Scharlaken Koord (een project van Tot Heil des Volks) horen, de vele dak- en thuislozen, eenzame mensen, verslaafden. Ik vind dat nog steeds een zoektocht om daar goed mee om te gaan en niet te worden overweldigd door de nood. Gelukkig hoef ik het niet allemaal alleen te dragen en heb ik een goede Adviseur :)
Tot zover weer een update over mijn leven hier in Emsterdem :P
Tot de volgende keer!
-
03 Februari 2015 - 13:27
Marieke:
Heeee Mariek! Wat heerlijk om weer wat van je te lezen. SUPER leuk dat je naar ZA gaat, het is zooo tof daar!
Gods zegen in je werk!
Liefs Mariek -
05 Februari 2015 - 10:51
Marieke:
Lieve Marieke!
Bedankt voor je update! Erg leuk om allemaal te lezen! Gaaf dat je Zuid Afrika gaat, ik ben benieuwd hoe je dat gaat vinden. Als je daar maar niet blijft want ik kan je niet missen hoor:P....
Succes met deze nieuwe tijd en tot snel lieve schat!
Knuffel Marieke. -
07 Februari 2015 - 09:35
Carina:
Ha lieve Madriek,
Wie had dit gedacht, een meisje uit de polder...zo ondernemend en op zoek naar...
Dikke kus. -
10 Februari 2015 - 04:56
Ruth:
Lieve Mariek!
Leuk om op deze manier ook even een samenvatting te lezen van waar jij je allemaal mee bezig houd. Dan hoor ik toch nog nieuwe dingen.. je gaat naar Zuid-Afrika!! Supergaaf!
Hopelijk gaat het een beetje bevallen bij het leger!
Ik ben verder benieuwd waar je allemaal terecht gaat komen, jou leven is zeker avontuurlijk te noemen, ook zonder lianen;). Genoeg te doen daar in Amsterdam! Tof om te zien dat je daar zo je plekje hebt gevonden:).
Tot gauw leukerd!!
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
